مصاحبههای گاه و بیگاه مسئولین و خوانندههای اینترنتی هم دلالت بر این هدفگذاری داشت که باید در انتظار ظهور و بروز چهرههای جدید در عرصه رسمی موسیقی پاپ ایران باشیم؛ اما...
دو سال و اندی از آن روزها و امیدها میگذرد و آدمها، هنوز همانهایی هستند که قبلاً هم بودند و ظاهراً قرار نیست اتفاق خاصی هم بیفتد! حتی خوانندههایی که در این دو سال مجوز گرفتند و وآلبوم رسمی منتشر کردند هم موفق نبودند!
براستی علت چیست و چگونه میتوان تحلیل درستی بر این جریان داشت؟
لطفاً این مقاله بلند را در شماره جدید مجله تخصصی «ترانه ماه» که هماینک روی کیوسک مطبوعات سراسر کشور توزیع شده است، بخوانید...
سوتیترهای این گزارش:
1) عموم هواداران موسیقی با سبک، استایل، موزیک و واژههای خاص خوانندگان غیررسمی در دنیای زیرزمینی آداپته شدهاند و هرگونه تغییر ناگریز در این چرخهی هنری را برنمیتابند! به این معنا، هرگز نباید متصور بود ستارههای امروزی موسیقی زیرزمینی که اتفاقاً خیلی از آن 10، 12 خوانندهی مشهوری که بازار اقتصادی پاپ را قبضه کردهاند هم پُرطرفدارترند، شانسی برای استمرار جریان مخاطبساز خود در قالب رسمی داشته باشند؛ چراکه اصولاً تغییر هویت کاری آنها با عکسالعمل منفی مخاطب مواجه خواهد شد و به این ترتیب این خوانندهها، امکانی برای حفظ هواداران قبلی خود و جذب مخاطبان جدید پیدا نمیکنند.
2) امیرحسین مقصودلو در سال 94، از فعالترین چهرههای مارکت اینترنتی موسیقی ایران بوده و قطعات رپ و کلیپهای زیادی را منتشر کرده و مشخص نیست تا چه زمانی، از چنین پتانسیل شگفتآوری برخوردار خواهد بود. او که با دو و نیم میلیون فالوئر در اینستاگرام، پُرطرفدارترین خواننده ایران به حساب میآید و از این منظر هم فاصلهی زیادی با آن ده، دوازده چهره معروف پاپ دارد.